نپال، کشوری کوچک واقع در منطقه هیمالیا است. این کشور کوهستانی در میان هند و چین قرار گرفته و بیش از ۱۴۰ گروه مختلف قومی آن را شکل داده‌اند. این اقوام برای دو هزار سال به صورت مشترک در کنار هم زندگی کرده‌اند و سنت‌های فرهنگی خود را حفظ نموده‌اند. فرهنگ نپالی آمیزه‌ای از تمدن‌های هندو و بودایی است. این کشور در طول تاریخ تحت تاثیر تمدن هندو کشور هند از سمت جنوب و تمدن بودایی‌های تبتی از شمال بوده است. نپال سرزمینی با طبیعت شگفت‌انگیز می‌باشد. پارک ملی چیتوان یکی از قدیمی‌ترین مناطق حفاظت شده کشور نپال می‌باشد که در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است. پارک ملی چیتوان سالانه میزبان هزاران گردشگر از سراسر دنیاست.
صنعت گردشگری نیز در نپال به شکل چشمگیری رشد یافته است. تور نپال به عنوان یک مقصد محبوب گردشگری به خصوص کوهنوردی شناخته می‌شود و درآمد زیادی از این صنعت کسب می‌کند. صعود به قله اورست باعث شده تا این کشور مبلغ قابل توجهی به عنوان هزینه مجوز صعود از کوهنوردان دریافت کند همچنین افزایش تعداد گردشگران در سال‌های اخیر نشان‌دهنده رونق گردشگری در این منطقه بوده است.
رشته‌کوه هیمالیا و قله اورست بلندترین نقطه کره زمین در کشور نپال قرار دارد. در جنوب این رشته کوه دشت‌های نیمه‌گرمسیری قرار گرفته‌اند که گونه‌های جانوری و گیاهی منحصر به فردی را در خود جای داده‌اند. پارک ملی چیتوان، اولین و بزرگترین پارک ملی نپال، در دره چیتوان و در جنوب شرقی این کشور واقع شده است. این پارک با مساحت 932 کیلومتر مربع (359 مایل مربع)، زیستگاه گونه‌های جانوری منحصر به فردی می‌باشد. منطقه چیتوان به دلیل تنوع زیستی غنی، مانند ببر بنگال، فیل آسیایی، کرگدن هندی و بیش از 544 گونه پرنده، شهرت جهانی دارد. ببر بنگال که در حال حاضر در معرض خطر انقراض قرار گرفته یکی از گونه‌های شاخص این پارک محسوب می‌شود.
منطقه چیتوان در سال 1973 به عنوان پارک ملی و 11 سال بعد در سازمان یونسکو به ثبت رسید. این پارک نقش مهمی در حفاظت از ببر بنگال و سایر گونه‌های جانوری در معرض خطر انقراض ایفا می‌کند. طبیعت بکر و گونه‌های جانوری منحصر به فرد پارک ملی چیتوان را تبدیل به یک مقصد محبوب برای گردشگری کرده است. گردشگران می‌توانند در پارک پیاده‌روی کنند، سافاری انجام دهند یا در یکی از روستاهای محلی اقامت داشته باشند.
موقعیت مکانی پارک ملی چیتوان
این پارک نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست نپال ایفا می‌کند. این پارک از اهمیت اقتصادی زیادی برای نپال برخوردار است و سالانه میلیون‌ها دلار درآمد گردشگری برای کشور به ارمغان می‌آورد. این منطقه دارای یک اکوسیستم پیچیده و بسیار حساس است که به مراقبت و مدیریت مداوم نیاز دارد. دولت نپال و سازمان‌های بین‌المللی، مانند صندوق جهانی حیات وحش (WWF) برای حفاظت از پارک و گونه‌های جانوری آن با یکدیگر همکاری می‌کنند.
پارک ملی چیتوان در فاصله 150 کیلومتری جنوب‌غربی شهر کاتماندو واقع شده و از شمال و غرب به رودخانه گانداکی محدود می‌شود. چیتوان از سوی شرق، با منطقه حفاظت شده حیات وحش پارسا همجوار است و از جنوب نیز با پارک ملی والمیکی که زیستگاه ببرها، شهرک‌های مادی و مرز هند نیز در آن واقع شده‌اند، مرز مشترک دارد. این منطقه دامنه‌های وسیعی از ارتفاعات را در بر می‌گیرد، که از ارتفاع 110 متر تا 850 متر از سطح دریا متغیر است.
تنوع جانوری پارک چیتوان
تنوع زیستی پارک ملی خیره‌کننده است. این پارک زیستگاه بیش از 600 گونه پرنده، 45 گونه پستاندار، 100 گونه خزنده و 15 گونه جانور دوزیست است. برخی از گونه‌های خاص پرنده‌ای و حیوانات دیگر که یافت می‌شوند عبارتند از:
- طاووس هندی
- شاهین گور
- عقاب طلایی
- باز ماهی‌گیر
- مرغ ماهی‌خوار
- ببر بنگال
- فیل آسیایی
- کرگدن هندی
- گاو کوهی
- پلنگ برفی
- خرس سیاه آسیایی
بهترین زمان برای سفر به نپال
بهترین زمان برای سفر به نپال و دیدن پارک ملی فصل تابستان و اواخر زمستان است. باران‌های موسمی در این منطقه تورهای سافاری را با چالش‌های فراوانی مواجه می‌کند. از این رو فصول خشک سال بهترین زمان برای سفر به نپال و گشت و گذار در پارک ملی چیتوان هستند. در فصل خشک، شانس بیشتری برای دیدن ببرهای بنگال و سایر حیوانات وحشی را خواهید داشت. ببرهای بنگال به طور معمول در صبح زود یا عصر هنگام فعال هستند و در این زمان‌ها راحت‌تر می‌توان آن‌ها را دید.
- فصل تابستان (مارچ تا مه): در این فصل، هوا صاف و آفتابی است و دید بهتری برای تماشای حیات وحش وجود دارد. در ماه مارس، رطوبت به کمترین میزان خود کاهش می‌یابد، اما بر دمای هوا افزوده می‌شود. از ماه می تا اواخر ژوئن، گرمترین دوره سال می‌باشد و ممکن است دما به 40 درجه سانتیگراد نیز برسد.
- فصل زمستان (اکتبر تا فوریه): در ماه‌های اکتبر تا فوریه، پارک ملی چیتوان به عنوان یک زیستگاه طبیعی، به دلیل آسمان صاف بهترین فرصت را برای مشاهده جلوه‌های حیات‌وحش فراهم می‌نماید. حتی در فصل زمستان این منطقه رطوبت خود را حفظ می‌کند. با اینکه شب‌ها و صبح‌ها سرد است، اما دما در ساعات بعد از ظهر تا 25 درجه سانتیگراد افزایش می‌یابد.
امیدواریم که از خواندن این نوشته لذت برده و برایتان مفید بوده باشد. شما عزیزان می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با تورهای گردشگری و … از طریق راه های ارتباطی موجود در وب سایت با کارشناسان مجرب ما در ارتباط باشید.
بدون دیدگاه